مقاله زبان بدن-حالتهای دست به چهره-بخش دوم
مقاله زبان بدن (حالت های دست به چهره-بخش اول) را از این آدرس بخوانید.
انگشت در دهان
انگشتان معمولا موقعی که انسان زير فشار باشد در دهان گذاشته می شوند. اين حالت در واقع يک تلاش ناخود آگاه برای احساس امنيت به شيوه کودکی است که سينه مادر خود را می مكد. کودکان و نوجوانان انگشت شست خود را جايگزين سينه مادر می کنند و بزرگسالان چيزهايی از قبيل سيگار، پيپ، قلم را علاوه بر انگشتان خود در دهان قرار می دهند. در حاليكه بيشتر حالت های دست بر دهان نشانه دروغگويی و گول زنندگی است، اما گذاشتن انگشت در دهان نشان دهنده نياز درونی به امنيت خاطر و اطمينان است. در هنگام بروز چنين حالتی بايد به فرد مورد نظر اطمينان خاطر و آرامش داد (شکل 1).
شکل 1: فقدان احساس امنيت و اطمينان خاطر
انواع حالت های گونه و چانه
گفته می شود يک گوينده خوب کسی است که به طور غريزی می داند چه وقت شنوندگان او مشتاق به شنيدن صحبت هايش هستند و چه موقع خسته شده اند و بايد حرف هايش را قطع کند. يک فروشنده خوب احساس می کند که آيا خريدار احتمالی از کالای مورد نظر خوشش آمده يا خير. حالت های دست به گونه و دست به چانه می تواند به فروشنده بفهماند که او موفق بوده است يا خير.
خستگی
وقتی که شنونده ای دست خود را زير چانه خود می گذارد نشانه اين است که از سخنان گوينده خسته شده و اين تلاش برای بالا نگه داشتن سر و جلوگيری از خواب رفتن است. خستگی مفرط و بی علاقگی به سخنان گوينده زمانی مشهود است که سر به طور کامل روی دست قرار گرفته باشد (شكل 2). همچنین شديدتر از آن هنگامی است که سر بر روی ميز قرار گرفته و فرد خرناس بكشد.
شکل 2: کسالت و خستگی مفرط
زدن با انگشتان بر روی ميز و زدن کف پا به زمين گاهی اوقات توسط سخنرانان حرفه ای به غلط به عنوان خستگی تفسير می شود، اما در حقيقت اين ها نشانه های اهميت اند. زمانی که شما به عنوان گوينده متوجه اين علايم شديد، بايد کاری کنيد تا توجه اين افراد را به سخنان خود جلب کنيد تا مانع تاثير منفی اين حرکات بر ديگران شويد. مخاطبينی که نشانه های خستگی و بی قراری را با هم از خود نشان می دهند به اين مفهوم است که گوينده بايد به صحبت های خود خاتمه دهد. قابل توجه است که سرعت زدن بر روی ميز يا کف اطاق با ميزان بيقراری شخص ارتباط دارد هر چقدر اين سرعت بيشتر باشد ميزان بی قراری او بيشتر است.
ارزیابی
ارزيابی با گذاشتن دست به حالت بسته بر روی گونه در حاليكه انگشت اشاره رو به بالا قرار دارد نشان داده می شود (شکل 3). اگر شخصی علاقه خود به گوش دادن را از دست بدهد اما به خاطر ادب بخواهد وانمود کند که علاقمند به گوش دادن است، اين وضعيت مقداری تغيير کرده و چانه بر روی کف دست قرار می گیرد (شکل 2).
شکل 3: ارزيابی علاقه مندانه
علاقه و توجه واقعی
نشانه علاقه و توجه واقعی زمانی است که دست بر روی گونه قرار بگيرد، نه آنكه سر بر روی دست. زمانی که انگشت اشاره به طورعمودی رو به بالا و بر روی گونه قرار گرفته و انگشت شست بر زير چانه باشد، شنونده ديدی منفی و يا انتقادی نسبت به گوينده يا موضوع او دارد. ممكن است انگشت اشاره به عنوان تداوم افكار منفی غالبا بر روی چشم گذاشته شده يا آن را بمالد.
از آنجايی که حالت فرد بازتاب دهنده نگرش اوست، هر چه اين حالت بيشتر ادامه يابد، ديدگاه منفی بيشتر باقی خواهد ماند. وجود اين حالت در بين شنوندگان نشانه اين است که گوينده بايد فورا اقدامی مناسب برای جلب توجه شنوندگان و يا پايان دادن به سخنرانی خود انجام دهد. يک عمل ساده مثل دادن چيزی به شنونده می تواند باعث تغيير اين وضعيت شود. اين حالت اغلب با حالت علاقمندی اشتباه می شود، اما قرار گرفتن چانه بر روی انگشت شست که مشخصه حالت انتقادی است تفاوت را آشكار می سازد (شکل 4).
شکل 4: نشانه افكار منفی
انواع حالت های تصميم گيری
افراد عينكی در هنگام تصميم گيری به جای ضربه زدن به چانه ممكن است عينک را از چهره برداشته و يک دسته آن را در دهان خود قرار دهند. کسی که پيپ می کشد ممكن است در اين هنگام پيپ خود را در دهان قرار دهد که نشانه اين است که او از تصميم خود مطمئن نيست و اين عمل مانع تصميم گيری فوری او می شود. از آنجائيكه حرف زدن با دهان پر عادت خوبی نيست، گذاشتن چيزی در دهان ميتواند توجيه خوبی برای فرار از تصميم گيری فوری باشد. در شکل 5 و 6 به ترتیب حالت تصميم گيری زنانه و مردانه را می بینید.
شکل 5: حالت تصميم گيری زنانه
شکل 6: حالت تصميم گيری مردانه
ترکيب حالتهای دست بر چهره
بعضی وقتها حالتهای خستگی، ارزيابی و تصميم گيری با هم بروز می کنند، که هر يک از آنها بخشی از افكار فرد را نشان می دهد (شکل 7). نشان می دهد که حالت ارزيابی و تصميم گيری با هم انجام می شود. اين فرد در حاليكه پيشنهاد مطرح شده را ارزيابی می کند، در همان حال مشغول تصميم گيری است. وقتی که اين فرد توجه خود را نسبت به گوينده از دست می دهد، سر او به تدريج بر روی چانه قرار می گيرد (شکل 8).
شکل 7: ارزيابی/ تصميم گيری
شکل 8: ارزيابی/ تصميم گيری/ کسالت
خاراندن سر و ضربه زدن به آن
يكی از حالت های رايج در هنگام دروغ گفتن، ماليدن پشت گردن با کف دست است (شکل 9). شخصی که در حال دروغ گفتن است معمولا از نگاه کردن به ديگران طفره رفته و به پايين نگاه می کند. البته اين حالت به هنگام عصبانيت و درماندگی هم به کار می رود. البته در اين حالت ابتدا فرد مورد نظر با کف دست خود ضربه ای به پشت گردن زده و سپس شروع به ماليدن آن می کند.
تصور کنيد که مديری از کارمند خود می خواهد که کاری را انجام دهد و کارمند فراموش می کند. وقتی مدير از کارمند می پرسد که نتيجه چه شد؛ کارمند فراموشكاری خود را با زدن ضربه ای با کف دست به سر خود (پيشانی يا پشت گردن) نشان می دهد، گويی که به طور نمادين خود را تنبيه می کند.
اگر چه زدن بر سر فراموشكاری را نشان می دهد، اما همچنين نشاندهنده احساسی است که آن فرد نسبت به شما و موقعيت خودش دارد. اگر او به پيشانی خود ضربه بزند (شکل 10) نشانه این است که ترسی از اين وضعيت ندارد، اما اگر ضربه را به پشت گردن خود بزند نشانه اين است که از عواقب اين فراموشی می ترسد. کسانی که بنابر عادت پشت گردن خود را می مالند بيشتر ديدگاه های منفی و انتقادی دارند. همچنین کسانی که پيشانی خود را می مالند بيشتر انسان های سرخوش و بی خيال هستند.
شکل 9: تظاهر به گردن درد
شکل 10: اوه نه، دوباره نه
به این مقاله امتیاز بده
[ratings]
مقاله قبلی سایت تخصصم اینه را می توانید اینجا بخوانید
همچنین شما دوست عزیز و متخصص نیز می توانید مقالات خود را با اسم خودتون (شرکت، اشخاص و مخترعان) به همراه تبلیغ تخصص، محصولات و خدمات خود در آخر آن در سایت تخصصم اینه به رایگان منتشر نمایید. البته به شرطی که مقاله کپی از سایت های دیگر و حتی خودتون نباشد. مقالات تا همیشه در سایت خواهند ماند.
اینجا کلیک کنید تا شرایط نوشتن و فرستادن مقاله را مشاهده نمایید.
برای تبلیغ خدمات و محصولات تخفیفدار خود در صفحه اول سایت با حداقل هزینه اقدام نمایید(از اینجا بیشتر مطالعه کنید).
در فرم زیر نیز می توانید ایمیل خود را برای دریافت آخرین مقاله های سایت وارد نمایید.
